Hoor jij jezelf weleens zeggen:

“Het is hier geen hotel!?"

Met rollende ogen, dieper zuchten, dichtslaande deuren, “ja straks” (dat nooit komt)
Of juist eindeloze stiltes als gevolg.

Je bent niet de enige. Ouderschap in de puberteit voelt vaak als laveren tussen regels stellen en de verbinding bewaren. Soms baal je dat je zo boos werd. Soms voel je je buitengesloten en vraag je je af of je nog wel doordringt.

Je wilt niets liever dan een fijne sfeer in huis, maar de realiteit is vaak anders. Een simpel gesprek kan zomaar uitmonden in een discussie of eindigt met een dichtslaande deur. 

Soms voel je je meer politieagent dan ouder, en vraag je je af of je puber je nog wel hoort. Je mist de gezelligheid en het contact dat er ooit vanzelf leek te zijn. Dat doet pijn en kan je onzeker maken.